Materiały stosowane w medycynie z założenia powinny być bezpieczne. W niektórych przypadkach tak, jak w stomatologii, pozostają one w kontakcie z organizmem przez długi czas, niekiedy nawet do końca życia. Czy takie materiały mogą uczulać?
Z czego korzystają dentyści
[dropcap]W[/dropcap]iększość współcześnie stosowanych materiałów dentystycznych nie ma właściwości alergicznych. Istotny i problematyczny wyjątek stanowią jednak związki zawierające metale. Niemiecka Grupa Badawcza ds. Kontaktowego Zapalenia Skóry (GCDRG), działająca w ramach Niemieckiego Stowarzyszenia Dermatologicznego, w swoich badaniach wyszczególnia substancje będące w użyciu w stomatologii, na podstawie których dokonuje się testów diagnozujących alergię kontaktową na materiały dentystyczne. Główni podejrzani to następujące związki metali:
- Amalgamat
- Tiosiarczan złotawosodowy
- Chlorek palladu
- Chlorek (II) cyny
- Metale używane w stopach amalgamatowych (srebro, miedź, cyna, cynk)
- Siarczan (II) miedzi
- Tetrachloroplatynian amonu
- Rtęć amoniowana
Materiały te wykorzystywane są w wypełnieniach ubytków, produkcji koronek, mostów czy implantów.
Oprócz metali coraz częściej obserwuje się alergie na związki akrylowe. Znajdują się one w tworzywach wykorzystywanych do produkcji protez czy wypełnień.
Jak stwierdzić alergię na materiały dentystyczne
Zdiagnozowanie alergii następuje po zaobserwowaniu objawów, a następnie potwierdzeniu, iż występują one pod wpływem substancji zawartej w zastosowanych u danego pacjenta materiałach.
Objawy kontaktowej reakcji alergicznej w jamie ustnej najczęściej mają postać zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzeń oraz zmian liszajowych w jej obrębie. Często pacjenci zgłaszają uczucie pieczenia w ustach, ból i obrzęki. Możliwe, chociaż rzadkie, są także objawy wykraczające poza śluzówkę jamy ustnej – na skórze twarzy czy odległych części ciała – przypominająca alergiczne kontaktowe zapalenie skóry.
Kolejnym krokiem w diagnozie jest wykonanie testu płatkowego z użyciem substancji wykorzystywanych w praktyce dentystycznej. Jeżeli u pacjenta stwierdzony zostanie dodatni wynik testu na którąś z substancji, to przed podjęciem decyzji o ewentualnym usunięciu materiału z jamy ustnej należy dokładnie sprawdzić jego skład. Dopiero po potwierdzeniu wrażliwości pacjenta na dany składnik w materiale użytym w leczeniu dentystycznym należy podjąć decyzję o usunięciu problematycznych plomb, mostów czy implantów. Objawy alergiczne z reguły ustępują w ciągu dwóch tygodni od usunięcia szkodliwych materiałów z jamy ustnej.
Inne reakcje w gabinecie dentystycznym
Oprócz alergii na same materiały stosowane w technice dentystycznej, możliwe są również reakcje na leki oraz lateks znajdujący się w standardowych rękawiczkach lekarskich. Spośród leków stosowanych w stomatologii najczęściej uczulają środki znieczulające oraz antybiotyki. Reakcje te występują jednak stosunkowo szybko po podaniu leku.
Podsumowanie
Reakcje alergiczne na materiały stomatologiczne są rzadkie. Pojawiają się późno, w związku z czym pacjenci czasem nie łączą ich z potencjalnym uczuleniem. Ich objawy są niecharakterystyczne. Po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu, a także testów alergicznych, lekarz stomatolog przy współpracy z alergologiem powinien podjąć decyzję o wymianie problematycznych elementów zaopatrzenia stomatologicznego. Jako pacjenci powinniśmy pamiętać także o tym, aby przed zabiegiem dentystycznym poinformować lekarza o wszelkich naszych alergiach.
no to ładnie….w sumie nalezy być gotową na wszystko….nawet na alergie u dentysty:P ale od kiedy mam dzieci to w sumie zewsząd oczekuję nowych rewelacji….fajnie,że jest ta stronka..