Alergik i pszczoły

Reakcje alergiczne na ukąszenia owadów takich jak pszczoły, szerszenie i osy zdarzają się dość często. U większości ludzi pojawia się wtedy ból w miejscu ukąszenia, opuchlizna, swędzenie i zaczerwienienie. Czasami świąd może obejmować większą powierzchnię skóry i trwać nawet do tygodnia. Tylko 3% dorosłych i 5% dzieci doświadcza w wyniku ukąszenia owada reakcji anafilaktycznej. Niezmiernie rzadko dochodzi do śmierci po ukąszeniu. Osoby, które mają stwierdzoną alergię, np. katar sienny czy astmę, należą do grupy podwyższonego ryzyka wystąpienia reakcji alergicznej na ukąszenie owada. Ciekawostką jest, że pszczelarze zwykle uodporniają się na działanie jadu pszczół.

Sprawca ukąszeń

[dropcap]C[/dropcap]hoć oddalona od swojego gniazda pszczoła jest raczej niegroźna i kąsa tylko w przypadku zagrożenia, może zacząć atakować, jeśli przebywa w pobliżu swojego gniazda.

Gdzie znajdziemy dzikie gniazdo pszczół? Najczęściej w dziuplach drzew, ale również wewnątrz budynków, na przykład na strychach. Pszczoły to jedyne owady, które po ukąszeniu zawsze  pozostawiają swoje żądło w ciele „ofiary”.

Jaki pożytek z pszczoły?

Choć dla osób uczulonych na ukąszenia pszczoły, owady te nie powodują pozytywnych skojarzeń, nie zapominajmy, iż dzięki nim uzyskujemy wiele pożytecznych produktów, stosowanych nawet w leczeniu chorób.

Korzystanie z pszczół lub produktów pszczelego pochodzenia (w tym jadu) w lecznictwie nazywamy apiterapią. Praktykowano ją już kilka tysięcy lat temu w różnych kulturach. Stosowana była nawet przez Hipokratesa.

Jad pszczeli zawiera wiele substancji i ich działanie nie zostało jeszcze do końca poznane. Świąd i ból wywołują histamina, dopamina, serotonina i norepinefryna. Ponadto, w jadzie znajdują się też toksyny: apamina, melityna i monamina. Substancje odpowiedzialne za odpowiedź alergiczną to hialuronidaza i fosfolipaza-A2, enzymy, które aktywują komórki układu odpornościowego do produkcji immunoglobulin E (IgE).

W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie jadem pszczoły w różnego rodzaju terapiach. Jest on wykorzystywany w leczeniu chorób autoimmunologicznych, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia, twardziny, stwardnienia rozsianego.

Typowa sesja terapeutyczna polega na kontrolowanych ukąszeniach. Pszczoły umiejscawia się na odpowiednich partiach ciała i po ich ukąszeniu pozostawia na nich 10-15 minut. Dla złagodzenia bólu stosuje się u pacjenta okłady z lodu.

Jak dotąd, nie przeprowadzono formalnych badań nad długoterminowym bezpieczeństwem stosowania jadu pszczół u pacjentów. Dlatego też nie są znane możliwe efekty uboczne, jakie może wywołać długotrwałe wystawianie pacjenta na działanie jadu. Ponadto, stosowanie tego typu leczenia pozostaje w kręgu terapii alternatywnych.

Z domowej apteczki

Produkty pszczele wykorzystywane są nie tylko w leczeniu tak ciężkich chorób jak powyższe. Na przykład miód stosowany jest w łagodzeniu stresu, w chorobach dróg oddechowych, w chorobach przewodu pokarmowego, by wymienić tylko kilka zastosowań.

Dzięki pszczołom uzyskujemy też:

Propolis

Stosowany m.in. w ropnym zapaleniu skóry, egzemach, czyrakach, owrzodzeniach i odleżynach.

Mleczko pszczele

To skarbnica witamin, a ponadto posiada właściwości bakteriostatyczne.

Wosk pszczeli

Stosowany do wyrobu maści, kremów, pomadek. Łatwo się wchłania, powoduje, że skóra jest gładka i delikatna.

Pyłek

Zawiera białka, tłuszcze, cukry proste i złożone, witaminy i sole mineralne.

Pierzga

Wykazuje działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne.

Podsumowanie

Produkty pszczele bez wątpienia przynoszą człowiekowi dużo korzyści, jednakże ze względu na swoje silne właściwości i możliwość wywołania alergii, należy je stosować z rozsądkiem i konsultować ich używanie z lekarzem.

„Alergik i pszczoły” Źródła