Jak zadbać o dzienne zapotrzebowanie na wapń?
[Według „Zdrowie dzięki witaminom”, wyd. Diogennes]
Stężenie wapnia jest regulowane przez polipeptyd zwany parathormonem, który wydzielają przytarczyce. Gdy spożycie wapnia jest małe, wówczas parathormon pobudza w kości osteoklasty, które uwalniają ten pierwiastek, co powoduje wzrost jego stężenia we krwi. Dieta zawierająca odpowiednią ilość wapnia powoduje mniejsze wydzielanie parathormonu, co zatrzymuje większą ilość wapnia i tkanki kostnej w organizmie.
W kości wapń łączy się z fosforem i razem tworzą twardy, krystaliczny minerał. Kryształy fosforanu wapnia formują sieć mocno spajającą strukturę kości i zębów. Co ważne w tkance kostnej stale zachodzi swoisty proces wytwarzania i niszczenia kości (modelowania), podczas którego następuje ciągłe uwalnianie i wiązanie wapnia w kościach. Stałe stężenie wapnia we krwi jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu!
Dobrymi źródłami pokarmowymi wapnia (zgodnymi z zasadami zdrowego żywienia) są mleko odtłuszczone, jogurt beztłuszczowy, sery, kapusta, gorczyca, jarmuż, brokuły, sardynki i łosoś z ościami, płatki kukurydziane wzbogacone wapniem i sok pomarańczowy wzbogacony wapniem.
Gdy z powodu np. nietolerancji pokarmowej nie możemy pozwolić sobie na wprowadzenie jednego z wyżej wymienionych produktów do diety, warto pomyśleć o suplementach. Największe stężenie tego makroelementu jest w węglanie wapnia, glukonianie wapnia, mleczanie wapnia i cytrynianie wapnia.
Wchłanianie wapnia jest najlepsze, gdy przyjmuje się go wraz z posiłkiem w dawce nieprzekraczającej 500 mg. Ponadto należy unikać przyjmowania preparatów wapnia wraz z bogatymi we włókna pokarmowe otrębami pszennymi, które mogą zmniejszać jego wchłanianie nawet o 25%.
Przyjmowanie dużych dawek wapnia (ponad 2000 mg dziennie) może wywołać zaparcia i kamicę nerkową oraz zakłóca procesy wchłaniania cynku i żelaza. Wysokie stężenie tego pierwiastka we krwi powoduje, iż organizm wydala jego nadmiar, co, niestety, pociąga za sobą utratę magnezu.
Loading ...
