Maleństwo w kolorowej chuście

Niejedna mama zadaje sobie pytanie: czy noszenie w chuście jest dla mnie? Jak każda nowość, chusty wzbudzają skrajne emocje. Czy głosy przeciwników, mówiące o przesadnej bliskości, są słuszne? Zapytaliśmy ekspertki od chust, założycielki Akademii Noszenia Dzieci – Magdę Sendor i Martę Żurek, które wyjaśniają sens noszenia dziecka blisko ciała.

Hipoalergiczni: Skąd wzięła się moda na noszenie dzieci w chustach?

Akademia Noszenia Dzieci: Noszenie dzieci w chustach, zapaskach, koszach, w materiałach w różny sposób zszytych czy podtrzymywanych skórzanymi paskami jest wpisane w historię człowieka od tysięcy lat. Wykorzystywane do tego było to, co ludzie mieli pod ręką i co się sprawdzało. Tak noszone są dzieci do dziś w wielu kulturach. Noszenie dzieci w formie, jaką teraz obserwujemy w Polsce, jest obecne w Niemczech od około 40 lat, więc [pullquote]Rodzice nosząc dziecko w chuście odpowiadają na jego absolutnie podstawowe potrzeby bliskości.[/pullquote]można już mówić o pewnej tradycji noszenia w chuście wiązanej w Europie. Do nas ta idea zaczęła w sposób zauważalny przenikać 6-7 lat temu, a od 4-5 lat widać wyraźnie obecność chust na rynku. Chusta stała się niezbędnym elementem wyprawki w wielu rodzinach, niektórzy nie wyobrażają sobie rodzicielstwa bez tej formy noszenia dzieci – zarówno z powodów praktycznych jak i z potrzeby zapewniania maluchom bliskości, ciepła i poczucia bezpieczeństwa. Gdy tak spojrzymy na motywację do używania chust, to określenie „moda” przestaje być adekwatne – rodzice nosząc odpowiadają na absolutnie podstawowe potrzeby dziecka, które oddzielone od rodzica czuje przede wszystkim lęk.
H: Pośród niektórych mam mogą pojawić się wątpliwości, czy noszenie w chuście jest bezpieczne dla rozwoju prawidłowej postawy dziecka. Czy rzeczywiście nie narażamy jego kręgosłupa?

AND: Noszenie w chustach jest bezpieczne dla dziecka i rozwoju jego postawy, jeśli zachowamy podstawowe zasady. W noszeniu w pozycjach pionowych najmniejszych dzieci najistotniejsze jest prawidłowe ułożenie dziecka z zaokrąglonym kręgosłupem, podkurczonymi nóżkami i rączkami w zgięciu. Chusta musi ściśle otulać dziecko, tak by pozycja była stabilna. Rodzic musi czuć, że dziecko jest do niego niemal „przyklejone”. Najczęstszym błędem jest noszenie w zbyt luźnej chuście, przez co tracimy prawidłowe ułożenie dziecka, chusta przestaje znosić obciążenia siły grawitacji, działające na aparat ruchowy malca.

Warto poświęcić trochę uwagi zrozumieniu prawidłowej pozycji dziecka w chuście, a nie tylko nauczyć się samego wiązania. We wiązaniach kołyskowych, z pozycją półleżącą, ważne jest by główka nie była zbyt przygięta do klatki piersiowej, a nóżki były podkurczone do brzuszka (w zgięciu, a nie przywiedzeniu). Ta pozycja nie jest wskazana przy podejrzeniu dysplazji stawów biodrowych.

Intuicja rodzica jest ważnym drogowskazem, więc jeśli cokolwiek w noszeniu wzbudza wątpliwości, niepokoi warto skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą przychylnym noszeniu – oni ocenią, czy konkretny sposób wiązania chusty jest odpowiedni dla konkretnego maluszka. My same często radzimy rodzicom, by korzystali z wiedzy fizjoterapeutów i skorzystali z nauki tzw. instruktażu pielęgnacyjnego – nawet jeśli dzieci są zupełnie zdrowe. Jest to nieoceniona wiedza o tym, jak w codziennych czynnościach i zabawie można wspierać prawidłowy rozwój malucha.

H: Czy wiązanie chusty jest trudne? Czy mama jest w stanie zrobić to sama, czy może powinny robić to dwie osoby?

AND: Wiązanie chusty nie jest trudne – jest pewną umiejętnością, której trzeba się nauczyć, trochę poćwiczyć. Czasem nieodzowna przy pierwszych próbach jest obecność drugiej osoby, która ma doświadczenie w używaniu chust, czasem przydaje się obecność doradcy noszenia, który udzieli dokładnego instruktażu i pokaże jak manewrować materiałem i jak powinna wyglądać prawidłowa pozycja dziecka. Z czasem zawiązanie chusty staje się bardzo proste, a dzieci współpracują, wiedząc, że w perspektywie mają kojący spacer blisko rodzica.

H: Jaka chusta nadaje się do noszenia w niej dziecka? Czy są jakieś rozmiary?

AND: Optymalnym rozwiązaniem jest tzw. chusta wiązana, czasem nazywana chustą tkaną, najlepiej bawełniana. Długości wahają się od 2,7 do 5,7m – długość dobieramy do typów wiązań oraz budowy ciała osoby noszącej. Brzmi to skomplikowanie, ale w gruncie rzeczy jedna dobrana chusta wystarcza rodzicowi na wykonanie kilku różnych wiązań i noszenia dziecka od pierwszych tygodni do wieku 2-3 lat. Standardowym rozmiarem jest długość 4,6m.

H: Dlaczego warto zainteresować się noszeniem dziecka w chuście?

AND: Odpowiem trochę prowokacyjnie: warto się interesować i poznawać nasze dzieci! To jak się rozwijają, jak wygląda ich rozwój psychoruchowy, jak rozwija się mózg dziecka – wtedy będziemy je lepiej rozumieć i łatwiej nam będzie odpowiadać na ich potrzeby. Wtedy dla części rodziców staje się jasne, że bezpośrednia bliskość niemowlęcia z rodzicem, kontakt, stymulacja bujaniem, kołysaniem są podstawą, bazą dla nich, by mogły budować swój obraz świata jako miejsca bezpiecznego i z ufnością go dalej poznawać. Chusta w tym pomaga, jest tak naprawdę narzędziem, które ułatwia nam pozostawanie blisko siebie.

H: Czy ciągłe noszenie dziecka blisko ciała nie spowoduje, że potem będzie trudno mu spokojnie usiedzieć samemu?

AND: Badania naukowe nad wpływem kontaktu skóra do skóry niemowlęcia z rodzicem w pierwszych chwilach, a potem tygodniach życia pokazują, że zapewnienie bliskości w ten sposób ma bardzo pozytywny wpływ na rozwój emocjonalny dzieci w późniejszym wieku, na ich zdolność samoregulacji i więź z opiekunem. Można łatwo zrobić analogię do noszenia – mechanizm będzie bardzo zbliżony. Bliskość z opiekunem można postrzegać jako ładowanie emocjonalnych baterii naszych dzieci – mając bazę bezpieczeństwa, oparcie w rodzicach dzieci będą chętne do samodzielnej zabawy, poznawania otoczenia.

To, że noszeniem na rękach czy w chuście rozpieszczamy nasze dzieci jest mitem, któremu przeczy wiedza o rozwoju mózgu dziecka i mechanizmach, jakie w nim zachodzą pod wpływem rozłąki z opiekunem i różnych treningów samodzielności w niemowlęctwie.

H: Gdzie można nauczyć się prawidłowego zawiązywania chusty? Jakie jest zainteresowanie mam tą metodą?

AND: Nauczyć się wiązania chusty można na kilka sposobów. Można skorzystać z instrukcji załączonej do chusty, poprosić o wsparcie znajomą mamę noszącą lub próbować ze wsparciem materiałów zamieszczonych na stronach internetowych poświęconych tej tematyce. W przypadku internetu warto jednak pozostać krytycznym, gdyż wiele materiałów pozostawia wiele do życzenia pod kątem jakości wskazówek. Dobrym pomysłem jest udanie się na warsztaty chustowe lub skorzystanie z konsultacji indywidualnej. Takie usługi świadczą doradcy noszenia, czyli osoby przeszkolone do pracy z rodzicami na specjalnie opracowanych kursach organizowanych m.in. przez Akademię Noszenia Dzieci, której jesteśmy założycielkami. Zachęcamy również do uczestnictwa w grupach mam niemowląt w ramach klubów rodzicielskich lub stowarzyszenia Klub Kangura – warto korzystać z doświadczeń innych rodziców, tak jak kiedyś korzystaliśmy z wiedzy wielopokoleniowych rodzin.

Akademia Noszenia Dzieci, prowadzona przez dwie mamy, Magdę Sendor i Martę Żurek, zajmuje się szkoleniami dla doradców noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich. Misją Akademii jest uświadamianie rodzicom, jak ważna jest bliskość z małymi dziećmi poprzez dotyk. Obie praktykowały noszenie w chustach swoich dzieci. Więcej na akademianoszenia.pl